Co nadzorczynie nosiły na swoich uniformach?
Podobny wpis już był (o dystynkcjach nadzorczyń), jednak aby jeszcze lepiej 'zobaczyć' jak wyglądały nadzorczynie, postanowiłam pokazać rekonstrukcję uniformu z wybranymi odznakami noszonymi przez nadzorczynie na swoich strojach służbowych. Dla każdej nadzorczyni awans był bardzo ważnym etapem ich kariery i jeśli któraś ze strażniczek otrzymała ważniejszą funkcję wtedy starała się pokazać przede wszystkim więźniarkom swoją dominującą pozycję.
Dodatkowo dla niemieckich kobiet istniały pewne odznaczenia, które mogły zdobywać poza swoją pracą. Były to przede wszystkim dziedziny związane ze sportem i rozwojem fizycznym. Jeśli niemiecka kobieta postanowiła zrezygnować z pracy i poświęcić się życiu rodzinnemu, wówczas także mogła liczyć na specjalne przywileje i awanse.
"Himmler zdawał sobie sprawę, że kobiety stanowią istotną siłę roboczą, wspomagającą realizację śmiercionośnych planów. Kobietom wolno było - poza związkiem z SS w charakterze strażniczek obozowych i płodnych żon - wstępować do elitarnych organizacji posługujących się terrorem w ramach specjalnego pomocniczego korpusu administracyjnego. Na początku 1942 roku Himmler zarządził powołanie żeńskiej jednostki SS zajmującej się sprawozdawczością i prowadzeniem biur - SS Frauenkorps. Musiał przekonać podwładnych, że kobiety należy szanować nie tylko za układ biologiczny, ale także za zdolności organizacyjne".
Wandy Lower "Furie Hitlera"
Nic więc dziwnego, że ambitniejsze nadzorczynie wiązały z pracą w obozie swoją przyszłość i karierę. Ze zwykłych, anonimowych kobiet stawały się funkcjonariuszkami niemieckiej administracji i wykonawczyniami rozkazów Himmlera. Chociaż pozycja nadzorczyń zajmowała najniższe miejsce w hierarchii obozowego SS, kobiety te były faktycznymi sprawcami i realizatorkami terroru oraz przemocy wobec tysięcy więźniarek.
"W nowoczesnym państwie narodowosocjalistycznym przed kobietami otworzyły się drogi kariery w obozach i urzędach nie w rolach podrzędnych, ale w hierarchii, która umożliwiała zajmowanie stanowisk kierowniczych z bezprecedensową władzą i o prestiżowym statusie noszącego mundur funkcjonariusza".
Wandy Lower "Furie Hitlera"
Niektóre z nadzorczyń wstępowały do narodowosocjalistycznej partii NSDAP, a dokładniej do jej żeńskiej komórki. Chociaż w ostatnich badaniach historycznych ustalono, że jedynie 4 procent nadzorczyń należało do partii, warto przyjrzeć się bliżej tym właśnie strażniczkom, aby zrozumieć, że to te konkretne kobiety zajmowały w obozach wyższe stanowiska - były kierowniczkami bloków, kierowniczkami komand roboczych, raportowymi oraz oczywiście kierowniczkami podobozów. Nadzorczynie mogły nosić na swoich uniformach okrągłą przypinkę z nazwą "Frauenschaft NSDAP", która świadczyła o pełnym politycznym zaangażowaniu jego posiadaczki w narodowosocjalistyczną myśl. Widząc nadzorczynię z taką przypinką, więźniarki były świadome, że mają do czynienia z groźną osobą, u której raczej nie znalazłyby cienia współczucia. Obserwowanie odznaczeń na uniformach strażniczek też było sposobem na rozpoznanie charakteru Niemki, w tym także ich ideologicznego zaangażowania.
Innym ważnym odznaczeniem noszonym na uniformach przez nadzorczynie był Krzyż Zasługi Wojennej lub Medal Zasługi Wojennej, a raczej wstążki od tych odznaczeń o których pisałam szczegółowo we wcześniejszym wpisie. Otrzymanie tego odznaczenia było dla nadzorczyni ogromnym wyróżnieniem i uznaniem jej służby - polegającej przede wszystkim na znęcaniu się nad więźniarkami. Aby zminimalizować ryzyko zgubienia cennego odznaczenia w czasie pracy, nadzorczynie przewiązywały jedynie krótką wstążkę przez otwór w marynarce do zapinania guzika, tak samo jak robili to żołnierze. Wstążka nic nie ważyła, nie przeszkadzała więc w pracy, a była doskonale widoczna z daleka, wyraźnie odcinała się kolorystycznie na tle szaro-zielonego sukna uniformu. W tym wypadku to także był sygnał dla więźniarek, że dana nadzorczyni ma wysoką pozycję i uznanie w szeregach SS-Gefolge.
Ostatnia z omawianych odznak to odznaka sportowa ‘Deutsches Reichsabzeichen für Leibesubungen’ (DRL) nadawana tym kobietom, które pozytywnie ukończyły specjalne testy wytrzymałości fizycznej. Odznaka posiadała trzy stopnie: brązowy (dla osób w wieku 18-32 lat), srebrny (dla osób w wieku 33-40 lat) i złotą dla osób, które miały ponad 40 lat. Odznakę przyznawano zarówno żołnierzom z Wehrmachtu jak i Waffen-SS oraz kobietom ze służb pomocniczych. Aby ją zdobyć należało przejść pozytywnie testy sprawnościowe w każdej z pięciu kategorii. Kobiety chętnie poddawały się tym testom, wiedząc, że pozytywny wynik oraz odznaka zapewnią im dodatkowe punkty w trakcie rekrutacji do pracy. Zwłaszcza w ogłoszeniach dotyczących pracy w charakterze nadzorczyni SS wymagano od kobiet przedłożenia opinii lekarskiej o dobrym zdrowiu. Odznakę nadzorczynie nosiły na marynarce nieco poniżej lewej piersi. Noszenie tej odznaki nie było obowiązkowe.
Prawidłowe rozmieszczenie odznaczeń i odznak na uniformie nadzorczyni:
Dodatkowo dla niemieckich kobiet istniały pewne odznaczenia, które mogły zdobywać poza swoją pracą. Były to przede wszystkim dziedziny związane ze sportem i rozwojem fizycznym. Jeśli niemiecka kobieta postanowiła zrezygnować z pracy i poświęcić się życiu rodzinnemu, wówczas także mogła liczyć na specjalne przywileje i awanse.
"Himmler zdawał sobie sprawę, że kobiety stanowią istotną siłę roboczą, wspomagającą realizację śmiercionośnych planów. Kobietom wolno było - poza związkiem z SS w charakterze strażniczek obozowych i płodnych żon - wstępować do elitarnych organizacji posługujących się terrorem w ramach specjalnego pomocniczego korpusu administracyjnego. Na początku 1942 roku Himmler zarządził powołanie żeńskiej jednostki SS zajmującej się sprawozdawczością i prowadzeniem biur - SS Frauenkorps. Musiał przekonać podwładnych, że kobiety należy szanować nie tylko za układ biologiczny, ale także za zdolności organizacyjne".
Wandy Lower "Furie Hitlera"
Nic więc dziwnego, że ambitniejsze nadzorczynie wiązały z pracą w obozie swoją przyszłość i karierę. Ze zwykłych, anonimowych kobiet stawały się funkcjonariuszkami niemieckiej administracji i wykonawczyniami rozkazów Himmlera. Chociaż pozycja nadzorczyń zajmowała najniższe miejsce w hierarchii obozowego SS, kobiety te były faktycznymi sprawcami i realizatorkami terroru oraz przemocy wobec tysięcy więźniarek.
Struktura kierownictwa i poszczególnych działów administracji w obozie Ravensbruck.
"W nowoczesnym państwie narodowosocjalistycznym przed kobietami otworzyły się drogi kariery w obozach i urzędach nie w rolach podrzędnych, ale w hierarchii, która umożliwiała zajmowanie stanowisk kierowniczych z bezprecedensową władzą i o prestiżowym statusie noszącego mundur funkcjonariusza".
Wandy Lower "Furie Hitlera"
Niektóre z nadzorczyń wstępowały do narodowosocjalistycznej partii NSDAP, a dokładniej do jej żeńskiej komórki. Chociaż w ostatnich badaniach historycznych ustalono, że jedynie 4 procent nadzorczyń należało do partii, warto przyjrzeć się bliżej tym właśnie strażniczkom, aby zrozumieć, że to te konkretne kobiety zajmowały w obozach wyższe stanowiska - były kierowniczkami bloków, kierowniczkami komand roboczych, raportowymi oraz oczywiście kierowniczkami podobozów. Nadzorczynie mogły nosić na swoich uniformach okrągłą przypinkę z nazwą "Frauenschaft NSDAP", która świadczyła o pełnym politycznym zaangażowaniu jego posiadaczki w narodowosocjalistyczną myśl. Widząc nadzorczynię z taką przypinką, więźniarki były świadome, że mają do czynienia z groźną osobą, u której raczej nie znalazłyby cienia współczucia. Obserwowanie odznaczeń na uniformach strażniczek też było sposobem na rozpoznanie charakteru Niemki, w tym także ich ideologicznego zaangażowania.
SS-Arbeitsdienstführerin Rosa Laurenzen wstąpiła do NSDAP 1 stycznia 1942 roku.
Innym ważnym odznaczeniem noszonym na uniformach przez nadzorczynie był Krzyż Zasługi Wojennej lub Medal Zasługi Wojennej, a raczej wstążki od tych odznaczeń o których pisałam szczegółowo we wcześniejszym wpisie. Otrzymanie tego odznaczenia było dla nadzorczyni ogromnym wyróżnieniem i uznaniem jej służby - polegającej przede wszystkim na znęcaniu się nad więźniarkami. Aby zminimalizować ryzyko zgubienia cennego odznaczenia w czasie pracy, nadzorczynie przewiązywały jedynie krótką wstążkę przez otwór w marynarce do zapinania guzika, tak samo jak robili to żołnierze. Wstążka nic nie ważyła, nie przeszkadzała więc w pracy, a była doskonale widoczna z daleka, wyraźnie odcinała się kolorystycznie na tle szaro-zielonego sukna uniformu. W tym wypadku to także był sygnał dla więźniarek, że dana nadzorczyni ma wysoką pozycję i uznanie w szeregach SS-Gefolge.
Krzyż i Medal Zasługi Wojennej
Ostatnia z omawianych odznak to odznaka sportowa ‘Deutsches Reichsabzeichen für Leibesubungen’ (DRL) nadawana tym kobietom, które pozytywnie ukończyły specjalne testy wytrzymałości fizycznej. Odznaka posiadała trzy stopnie: brązowy (dla osób w wieku 18-32 lat), srebrny (dla osób w wieku 33-40 lat) i złotą dla osób, które miały ponad 40 lat. Odznakę przyznawano zarówno żołnierzom z Wehrmachtu jak i Waffen-SS oraz kobietom ze służb pomocniczych. Aby ją zdobyć należało przejść pozytywnie testy sprawnościowe w każdej z pięciu kategorii. Kobiety chętnie poddawały się tym testom, wiedząc, że pozytywny wynik oraz odznaka zapewnią im dodatkowe punkty w trakcie rekrutacji do pracy. Zwłaszcza w ogłoszeniach dotyczących pracy w charakterze nadzorczyni SS wymagano od kobiet przedłożenia opinii lekarskiej o dobrym zdrowiu. Odznakę nadzorczynie nosiły na marynarce nieco poniżej lewej piersi. Noszenie tej odznaki nie było obowiązkowe.
Żeńska odznaka NSDAP oraz brązowa odznaka sportowa DRL
Prawidłowe rozmieszczenie odznaczeń i odznak na uniformie nadzorczyni:
Zobacz też:
Komentarze
Prześlij komentarz