"Ravensbrück. Miasto kobiet". Premiera w Teatrze Telewizji
Spektakl będzie wyemitowany w TVP1 22 marca o godz. 21:00!
*
"Ravensbrück. Miasto kobiet" to opowieść o fenomenie jedynego obozu koncentracyjnego dla kobiet. Jak wyglądało życie tysięcy więźniarek z całej Europy, zamkniętych za ceglanymi murami? O czym marzyły kobiety odcięte od pięknego, latem skąpanego w słońcu, wielkiego jeziora, nad którym położony był obóz?
Polki i Żydówki. Cyganki i Norweżki. Katoliczki i ateistki. Działaczki ruchu oporu i arystokratki. Nauczycielki i prostytutki. Stare i młode. Polityczne i kryminalne. Gazowane, rozstrzeliwane, torturowane, bite, głodzone. Obozowa codzienność kobiet widziana oczami harcerki z Polski, konspiratorki, ofiary eksperymentów pseudomedycznych.
Spektakl na podstawie wspomnień "I boję się snów" Wandy Półtawskiej.
adaptacja i reżyseria: Zbigniew Brzoza
scenografia i kostiumy: Wojciech Żogała
operator: Jacek Taszakowski
operator drona: Łukasz Lewenda
producent: Dariusz Dużyński
występuje: Barbara Prokopowicz
organizator: Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce
partner: Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz współfinansowany przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej.
*
Monodram w wykonaniu Barbary Prokopowicz, w reżyserii Zbigniewa Brzozy, ukazuje rzeczywistość obozową oczami tej, której udało się przeżyć piekło Ravensbrück i mówi o nim w imieniu tysięcy tych, które nie miały tyle szczęścia. To przejmująca opowieść o sile ducha kobiet, ich solidarności i dobroci, historia fenomenu niezwykłej wspólnoty i empatii między więźniarkami z wielu krajów świata. Jak udawało im się korzystać ze szczelin wolności? Jak udało im się zachować godność? Na te pytania odpowiada spektakl na podstawie wspomnień Wandy Półtawskiej "I boję się snów" o obozowej codzienności kobiet - ofiar pseudomedycznych eksperymentów.
Teatralna opowieść rozpoczyna się po wojnie - jest rok 1959. Od koszmarnych wydarzeń oraz oczekiwanego wyzwolenia minęło kilkanaście lat. Byłe więźniarki Ravensbrück przybywają na odsłonięcie pomnika poświęconego ofiarom obozu. Stoją na tym samym placu apelowym, na którym ustawiano je piątkami przez wiele strasznych dni. Upływ czasu nie oznacza, iż miejsce nie obudzi w nich na nowo koszmarnych wspomnień. Ich rany, zarówno te cielesne, jak i – silniejsze – psychiczne, nie zniknęły. Przybycie do obozu, choć w zupełnie innym charakterze, ponownie nadało dawnym przeżyciom wyrazistości. Wspomnienie obozowej rzeczywistości zostaje z ocalałymi na zawsze.
Spektakl, po raz pierwszy pokazany w Teatrze Polskim w Poznaniu w grudniu 2018 roku, został bardzo pozytywnie przyjęty przez krytyków teatralnych. Joanna Ostrowska, na łamach portalu teatralny.pl pisała: "Brzoza, jak żaden inny polski reżyser, potrafi mówić o naszej historii bez nienawiści, wydobywając z niej wszystkie niuanse, ambiwalencję i niejednoznaczność. Dzięki niemu oraz Prokopowicz powstał znakomity, wzruszający spektakl, który powinien stać się programem obowiązkowym w ramach edukacji obywatelskiej i przysposobienia do życia w złożonym świecie".
Komentarze
Prześlij komentarz