"Trzy kobiety z obozu" - opowiadanie i film 1956

"Trzy kobiety z obozu" to opowiadanie, które w 1956 roku napisał Kornel Filipowicz, polski powieściopisarz, nowelista i scenarzysta. W czasie wojny był więźniem obozów w Sachsenhausen i Gross-Rosen. Tytułowe opowiadanie zostało opublikowane w tomiku "Po burzy", które ukazało się nakładem wydawnictwa "Czytelnik". W tym samym roku reżyser Stanisław Różewicz, bliski przyjaciel Kornela Filipowicza, rozpoczął pracę nad filmem fabularnym opartym na tym opowiadaniu. Film ostatecznie ukończono w 1957 roku, a do kin wszedł pod tytułem "Trzy kobiety".

Po lewej: książka Kornela Filipowicza "Po burzy"; po prawej: plakat filmowy

"Trzy kobiety" są filmem kameralnym, dramatem psychologicznym. Treścią filmu są losy trzech kobiet. Helena, Maria i Celina spotkały się w obozie koncentracyjnym. Warunki obozowe stworzyły między nimi więź uczuciową, która, zdawało się, wytrzyma wszystkie próby. Najstarsza Helena była nie tylko przyjaciółką, ale i opiekunką. Być może jej poświęceniu zawdzięczały Celina i Maria przetrwanie i ocalenie. Trzy przyjaciółki po przekonaniu się, że ich dawne życie zostało zniszczone wraz z Warszawą, udają się na Ziemie Odzyskane. Obiecują sobie wzajemnie, że dalsze życie spędzą razem. Organizują wspólny dom, wydaje się, że w domu tym spędzą wiele szczęśliwych lat...

Zdjęcia filmowe: Fototeka Narodowa