Wznowienie publikacji książki Wandy Kiedrzyńskiej
Wanda Kiedrzyńska, Ravensbrück – kobiecy obóz koncentracyjny, IPN, Fundacja Cultura Memoriae, wyd. III, Warszawa 2019, 336 s. + 40 s. wkł. zdj., ISBN: 978-83-8098-806-4
Choć od ostatniego wydania monografii o niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym dla kobiet Ravensbrück, pióra dr Wandy Kiedrzyńskiej, minęły 54 lata, to jej wartość w świetle nowych badań historycznych nie uległa przedawnieniu. Monografia dr Kiedrzyńskiej jest nadal fundamentalna, a wynika to m.in. z faktów, że została napisana przez byłą więźniarkę, oparta jest na źródłach i relacjach powstałych w czasie, gdy żyła jeszcze znakomita większość Ocalonych, w tym pseudomedycznie operowanych tzw. „królików”, oraz że autorka była osobiście zaangażowana w prace Klubu b. Więźniarek KL Ravensbrück.
Publikacja nie jest przeznaczona do sprzedaży.
Wanda Kiedrzyńska już jako więźniarka obozu Ravensbrück zaczęła gromadzić informacje na temat tego miejsca i była to prawdopodobnie jedna z niewielu Polek, która już w czasie pobytu w obozie miała konkretne plany, co do dalszej, powojennej pracy, mającej na celu upamiętnienie Ofiar. Wanda Kiedrzyńska miała 40 lat, kiedy została aresztowana razem ze swoim mężem za działalność konspiracyjną. W 1942 roku po kilkumiesięcznym więzieniu na Pawiaku, została wysłana do obozu Ravensbrück. Jej mąż zginął w obozie Auschwitz. Kiedrzyńska praktycznie natychmiast po przyjeździe do obozu zaczęła współpracować z Polkami przy organizacji nielegalnego życia społecznego i kulturalnego, brała także udział w tajnym nauczaniu polskiej młodzieży.
Po wyzwoleniu Wanda Kiedrzyńska całe swoje życie poświęciła na zbieranie oraz dokumentowanie historii obozu Ravensbrück. To właśnie ona założyła pierwszy Klub Byłych Więźniarek Ravensbrück oraz była jego wieloletnią przewodniczącą. W 1967 roku Kiedrzyńska została pracownikiem naukowym Polskiej Akademii Nauk PAN w Instytucie Historycznym. W pełni zaangażowała się w pisanie artykułów naukowych dotyczących Ravensbrück. Jej największym dziełem, a zarazem osiągnięciem naukowym jest monografia z 1961 roku pt. "Ravensbrück. Kobiecy obóz koncentracyjny". Za tą pracę autorka otrzymała stopień doktora nauk historycznych. Publikacja została wydana w 1965 roku i do dnia dzisiejszego jest najobszerniejszą polską książką opisującą obóz Ravensbrück.
1901 — 1985
Wanda Kiedrzyńska (po środku w ciemnym płaszczu z torebką) razem z koleżankami z Klubu Byłych Więźniarek Ravensbrück przy symbolicznym pomniku Ofiar obozu na Powązkach Wojskowych, 1980. Źródło: polona.pl
Jeden z wielu artykułów autorstwa Wandy Kiedrzyńskiej dotyczący historii obozu Ravensbrück, tutaj o egzekucjach Polek; "Stolica", 27.04.1958
Zapomniana mogiła?
Postanowiłam odszukać grób pani Kiedrzyńskiej, gdyż w jednym z artykułów przeczytałam, że została pochowana na Starych Powązkach, w rodzinnym grobie razem z matką oraz symbolicznie upamiętnionym mężem. Po niedługich poszukiwaniach grobu (kwatera 124) na miejscu zastałam pomnik w dość kiepskim stanie. Widać, że dawno nikogo tam nie było. Pani Kiedrzyńska, jak mi się wydaje nie miała dzieci, zapewne inni krewni już nie żyją, tak samo dawne współwięźniarki z Ravensbrück nie mają sił i możliwości, aby ten grób odwiedzać. Kupiłam małą doniczkę z kwiatami i zapaliłam lampkę. Dziwnie się poczułam stojąc nad grobem kogoś, kto całe życie poświęcił miejscu, gdzie został osadzony siłą i doświadczył niewyobrażalnej przemocy. Jednak wkład naukowy i badawczy pani Kiedrzyńskiej pozwolił na to, aby Pamięć o obozie Ravensbrück nie zginęła i teraz my - trzecie pokolenie - musimy przyrzec pani Kiedrzyńskiej w roku 75-rocznicy wyzwolenia obozu, że będziemy dalej nieść ten kaganek oświaty...
W takim stanie zastałam grób Wandy Kiedrzyńskiej w czerwcu 2020 roku...
Na tyle na ile mogłam, przyozdobiłam pomnik skromnymi kwiatami i zniczem.
Przeczytaj też:
Przeczytaj też:
Komentarze
Prześlij komentarz